قفسه سينه ام گنجايش قلبم را ندارد......

  به مغازه گل فروشي مي رسد، مي خواهد يك گل سرخ بخرد

داخل مغازه مي شود، عطر گل ها جانش را تازه مي كند.

ابتدا گلي برمي دارد اما قبل از اينكه آن را بخرد، پشيمان مي شود.

" گل خيلي زود خشك مي شود"

كنار رود خانه مي رود، صداي جريان آب گوشش را نوازش مي دهد.

و نسيم خنكاي رودخانه روحش را صيقل مي دهد.

زير اندازش را برمي دارد تا كنار رودخانه بيندازد ولي زود منصرف مي شود.

" كمي جلوتر ، آشغال هايشان را داخل رودخانه ريخته اند"

به خانه مي رسد، نياز به آرامش خانه در رگهايش جريان پيدا مي كند.

زنگ خانه را به صدا در مي آورد، قدم هايش را داخل خانه مي گذارد.

لبخند به صورتش مي دود. اما قبل از اينكه ديگران از لبخندش لذت ببرند اژدهاي اخم ، لبخندش را مي بلعد.

" لبخند توقع ديگران را دوبرابر خواهد كرد"

نعمت ها ، زيبايي ها و خوشي ها اطرافش را پر كرده اند. به هر طرف نگاه كند ، لطفي شامل حالش شده است، اما او خودش نمي خواهد اين زيبايي ها را ببيند.

خودش نمي خواهد از اين نعمت ها لذت ببرد.

صبح ها به شب مي رسند و روزها از پي هم مي آيند و او چشمش را بر تك تك زيبايي هاي زندگي بسته و گوشش را بر همه صداهاي زشت و نافرجام باز كرده است.

آسياب عمر آهسته مي چرخد و گرد پيري را بر چهره اش مي نشاند.

عمري كه هر لحظه مي توانست پر از شادي و زيبايي باشد ولي او آن را با افكارش، با سخت گيري هاي بي مورد ش و با لجاجت هاي دائمي اش تبديل به يك زندگي سرد و يكنواخت و سياه كرده است.

آسياب عمر هنوز مي چرخد و فرصت هاي خوبي را در اختيارش قرار مي دهد.

اما او خيال ندارد از آنها لذت ببرد.

‌چون او موفق ترين! انسان" شكست خورده" در رودخانه زندگي ست.

يا سيد الشهدا

حج سرخ كربلا

وقتي عطش رقصيد در آيينه خون

در عمق جانش تنگ مي شد عرصه دل

شب خيمه مي زد در چراگاه جهالت

پاي جوانمردي فرو مي ماند در گل

او بود و تاول هاي صد ها زخم بر روح

با پرسش بي پاسخي در چارسويش

از ميراث ارزشمند بابا فيض مي برد

او بود و سهم استخواني در گلويش

از واپسين ساعات عمر خويش مي گفت

تا هركه خواهد سوي ماندن باز گردد

پرشد فضا از بانگ هفتاد و دو لبيك

تا حج سرخ كربلا آغاز گردد

جز انعكاس شيون و فرياد ناله

ديگر نمي آمد به گوش آنجا صدايي

يك سو سري افتاده دور از پيكر خود

يك سوي ديگر پيكر بي دست و پايي

شمشيرهاي تشنه رقص مرگ كردند

خون خدا غلطيد در طوفان اندوه

باران خون مي ريخت از ابر گلويش

شد پاره پاره قامت سينايي كوه

هنگامه حلقوم بود و سرعت تيغ

گويي كه عاشوراست روز عيد قربان

تنها سري معصوم روي نيزه عشق

مي خواند با لب هاي گرم خويش قران

وقتي كه بر مي گشت زآنجا ذوالجناحش

مي زد سرش را بر زمين با شيهه درد

تركيد بغض دختري ناگاه در باد

پس كو سوارت نازنين؛ برگرد،برگرد

يك تشنه ،يك سر،صحنه پاياني او

در ماجرايش مات و حيران آسمان بود

جايي كه مي زد بوسه پيغمبر، دريغا

زخمي خشم چوب خشك خيزران بود

اي جاودان در سينه ها اسطوره تو

افتاده در آيينه ها عكس عزايت

ذكر تو تسبيح جگر سوز ملائك

اي قبله گاه شيعه خاك كربلايت

بار خدايا

دلم براي خود كه تو را واگذارده ، و با دنياي پست و پرفريب انس گرفته، مي سوزد.

من و هم نوعانم ، در اين معامله ي بزرگ سرمايه ي عظيم خود را در گرو مالي اندك از دست داده ايم؛

پس براستي مال باختگان واقعي ما هستيم. و حال كه به زياني كه متحمل شده ايم و فريبي كه خورده ايم پي برده ايم ، عذر خواهانه  براي تجديد وام رحمتت به درگاهت آمده ايم. چرا كه خود گفتي : ‹‹ ادعوني استجب لكم›› بخوانيد مرا تا اجابت كنم شما را. پس به درگاهت آمده ايم در حالي كه از دنيا نااميديم و اميد به جانب پر شفاعت تو داريم ؛ مي دانيم كه تو ما را مهربانانه مي پذيري، چرا كه تو آن كريمي هستي كه از زيادي عجز و ناله ي بنده ي گناهكار خود شرم كردي و او را با وجود گناهان و خطاهاي فراوانش بخشيدي. و مي دانم كه تو همان آمرزنده اي هستي كه بودي و قطعا همان خواهي بود كه اينك هستي ؛ در حالي كه من هرگز آني كه بوده ام نيستم.

ديشب يكي از دوستام نيمه شب زنگ زده . منو از خواب ناز، خواب 7 پادشاه  بيدار كرده كه چي!

كه خانوم لباس مارك دار گرون قيمتش با مواد آرايشي لكه شده اونم خيلي ناجور.

كه دستم به دامنت كمكم كن بگو چجوري اينارو پاك كنم.

اون موقع شب؛ خوابالو خوابالو يه چيزايي بهش گفتم . اميد وارم كه درست گفته باشم.

اگه اشتباه گفتم ببخشيد عزيزم خب يادت بمونه صبر هم چيز خوبيه . خب ....كه واستا صبح شه بعد بزنگ!

خلاصه به فكر افتادم مطالبمو بزارم تو وب اگه يكي دوباره اينجوري زنگ زد فقط آدرس وبو واسش بفرستم.

اما....

تجربه هاي از بين بردن لكه ها:

امروزه لكه بر هاي شيميايي متعددي به بازار آمده كه كاربرد آنها نه تنها بي تاثير نيست بلكه يه خاطر دردسترس بودن و عدم نياز به شستشو از اهميت ويژه اي برخوردارند.ولي آنچه بايد مورد توجه قرار گيرد اين است كه براي استفاده از لكه بر ، چه ازنوع  شيميايي و چه از كردن ضربه اي . از مالش پارچه به روي لكه خودداري شود و ضربات از محدوده خارجي لكه شروع و به داخل ادامه دهيد.نوع دست ساز خانگي بايد حتما از قسمت پشت لكه براي پاك كردن اقدام شود به اين ترتيب از پخش شدن لكه جلوگيري به عمل مي آيد.

هنگامي كه  پارچه ديگري را به محلول آغشته مي كنيد  تا براي پاك كردن لكه استفاده كنيد . پارچه منتخب حتما سفيد باشد و نحوه تميز

1-    لكه مود ارايشي:

ابتدا كمي خمير دندان روي لكه بماليد  كمي صبر كنيد و همان قسمت را با آب بشوييد. مي توانيد كمي اسپري مو رو قسمت لكه بپاشيد و بعد از چند دقيقه بشوييد. مي توان فقط قسمت لكه را به حالت اويزان نگه داريد از پشت لكه اهسته اهسته به صورت قطره قطره الكل بريزيد تا از سمت ديگر الكل همراه با رنگ لكه از لباس به بيرون بچكد . بايد طوري لباس را نگه داريد كه به جاي ديگر لباس نخورد وگرنه لكه از اين قسمت به قسمت ديگر منتقل مي شود.  بهتر است همان قسمت رنگي را روي سينك ظرف شويي بگيريد و حتما از پشت لكه الكل را بريزيد.

2-    لكه جوهر سياه:

براي از بين بردن جوهر سياه از روي فرش. مقداري ماست روي محل لكه ريخته با قاشق ماست را جمع كنيد . چند مرتبه اين كار را تكرار كنيد لكه كاملا از بين مي رود.

3-    لكه شمع ، مداد شمعي و مداد هاي چرب آرايشي:

ابتدا باقي مانده ماده را با جسمي نوك تيز به ارامي برداريد سپس دو تكه دستمال كاغذي ضخيم يا كاغذ قهوه اي مورد استفاده در خشكشويي ها در دو طرف لكه قرر دهيد. سپس اتوي گرم را بر روي يكي از كاغذ ها در محل لكه فشار دهيد. به اين ترتيب چربي موجود در لكه آب شده و جذب دستمال يا كاغذهاي طرفين مي شود. در مرد موكت يا فرش بعد از برداشتن باقي مانده ماده از روي سطح، تنها يك كاغذ روي لكه قرار داده و اتو بگذاريد و فشار دهيد و برداريد.

4-    لكه چاي و قهوه

به محض ريخته شدن يكي از اين مواد بر روي لباس آن را با آب سرد و مواد شوينده شستشو دهيد. اگر امكان شستشوي سريع آن وجود نداشت.مقداري نمك بر روي سطح لكه  بريزيد و مدتي صبر كنيد تا نمك آن را به خود جذب كند . و بعد اگر امكان داشت ب آب ولرم مكان را بشوييد و يا اينكه  دستمال تميز سفيدي را با آب ولرم خيس كرده به محل مورد نظر بكشيد  چند بار تكرار كرده و بعد با دستمال سفيد تميز خشك آن را مالش دهيد تا خشك شود.

راهكار ديگر اين است كه سطح لكه را با اسپري مخصوص موبپوشانيد سپس يك قطعه صابون بر روي سطح لكه بماليد و بعد آن را در آب سرد خيس كنيد و بشوييد

5-    تميز كردن اثر سوختگي اتو

اگر لباس شما بر اثر گرماي زياد اتو، زرد رنگ شد مي توانيد يك پياز را دو نيم كرده و روي پارچه بماليد بخصوص اگر جنس آن كتان باشد فورا لكه هاي زرد برطرف خواهند شد. بعد آن ا چند دقيقه داخل آب سرد خيس كنيد و بشوييد.

اگر لكه خيلي سطحي است يك حبه قند برداشته و آنقدر روي لكه زردها بكشيد تا لكه ها كاملا پاك شوند.

6-    لكه روغن

براي پاك شدن لكه روغن از لباس فقط بايد لباس را با پودر ماشين لباس شويي بشوييد . حتي اگر لباس را با دست مي شوييد باز هم از پودر ماشين لباس شويي استفاده كنيد فورا لكه ها از بين مي روند.

7-    لكه خودكار

بايد اسفنجي را آغشته به شير كرده به محل لكه بماليد . لكه به راحتي از بين مي رود.

فعلا اينارو داشته باشين تابعد.......

يادمه يه روزي يه جايي تو نوشته هام نوشته بودم :

دلم حرف حساب مي خواهد

حالا تازه ............. فهميدم:

حرف حساب منم.

طلاي ناب منم.

فرصت بشه و عمري باشه حتما مي نويسم   

  چرا!....چطور!.... چگونه!.....

 شعری از مرحوم مهندس مجتبی کاشانی  

مدرسه عشق

در مجالی که برایم باقیست باز همراه شما مدرسه ای می سازیم
که در آن همواره اول صبح به زبانی ساده  مهر تدریس کنند،                   
و بگویند خدا خالق زیبایی و سراینده عشق آفریننده ماست
مهربانیست که ما را به نکویی ، دانایی ، زیبایی و به خود می خواند
جنتی دارد نزدیک، زیبا و بزرگ / دوزخی دارد- به گمانم کوچک و بعید
در پی سودا نیست که ببخشد ما را و بفهماندمان ،
ترس ما بیرون از دایره رحمت اوست

در مجالی که برایم باقیست باز همراه شما مدرسه ای می سازیم
که خرد را با عشق ، علم را با احساس
و ریاضی را با شعر ، دین را با عرفان
همه را با تشویق تدریس کنند

لای انگشت کسی قلمی نگذارند
و نخوانند کسی را حیوان و نگویند کسی را کودن
و معلم هر روز روح را حاضر و غایب بکند
و به جز ایمانش هیچکس چیزی را حفظ نباید بکند
مغزها پرنشود چون انبار ، قلب خالی نشود از احساس
درس هایی بدهند که به جای مغز، دلها را تسخیر کند
از کتاب تاریخ جنگ را بردارند
در کلاس انشاء هر کسی حرف دلش را بزند
غیرممکن را از خاطره ها محو کنند
تا، کسی بعد از این باز همواره نگوید: هرگز
و به آسانی همرنگ جماعت نشود
زنگ نقاشی تکرار شود ، رنگ را در پائیز تعلیم دهند
قطره را در باران ، موج را در ساحل
زندگی را در رفتن و برگشتن از قله کوه
و عبادت را در خدمت خلق
کار را در کندو و طبیعت را در جنگل و دشت
مشق شب این باشدکه شبی چندین بار
همه تکرار کنیم: عدل ، آزادی ، قانون ، شادی
امتحانی بشود که بسنجد ما را
تا بفهمند چقدر عاشق و آگه و آدم شده ایم

در مجالی که برایم باقیست باز همراه شما مدرسه ای می سازیم
که در آن آخر وقت به زبانی ساده شعر تدریس کنند
و بگویند که تا فردا صبح خالق عشق نگهدار شما

بارالها! به سوی تو آمده ام تا دریابی ام.

به سوی تو آمده ام تا از تو مدد جویم؛ یاری طلبم و بخواهم که مرا به خود وانگذاری؛ که من پوچم بی تو!

اکنون که در آستانه شروع ماه مهر هستیم و سال علم آموزی جدیدی پیش روست، از تو

می خواهم مرا یاری کنی تا در مسیری گام بردارم که مروّج علم و آیین تو باشم.

یاری ام کن تا همواره در آموختن، حریص باشم و در ترویج آموخته هایم، سخی.

یاری ام ده تا بیاموزم آنچه را تو می پسندی و دوری جویم از آنچه ناپسند توست.

کمکم کن قلم که در دست می گیرم، به یاد تو باشم و آنچه می نگارم، مورد رضای تو باشد.

بر صفحه تاریک دلم با قلم الهی ات نقشی بزن که تا زنده ام، به اینکه موجودی مفید فایده در هستی بی پایانت بوده ام، به خود ببالم.

در این ماه مهر، از مهر بی کران خویش باز هم به من ببخش و این آغازِ دوباره را برایم آغازی مبارک رقم بزن.
به لطف و کرمت، یا ارحم الراحمین!

روزهاي زيبايي ست. :كنارش كه مي نشيند زمان برايش نامفهوم است.

دوست دارد مدام او حرف بزند و خودش فقط گوش كند.

از شيرين زباني اش سير نمي شود.

مادر است ديگر.

لذت شنيدن كلمه مامان ، برايش غير قابل وصف است.

تا به حال تهي از عشق بوده و اينك سبوي درونش سرشار است.سرشار از عشق.

مامان:

ما :معدن امنيت

ما :معدن اطمينان خاطر

ن :نهايت عشق و دوست داشتن

دوستش دارد .حاضر است قلبش را كف دست گرفته و به جگرگوشه اش اهدا كند.

دوست دارد تپش قلب او را.

"صداي قلب فرزند بهترين ريتم زندگي ست"

بهترين روزهاي عمرش در حال سپري ست.

عطش عشق در وجود همه هست و او نيز عاري از اين موهبت نيست.

عطش دوست داشتن ، عطش تعلق خاطر،عطش تكيه گاه.

هميشه به دنبال سرنوشت چو آهو دويده است.غافل از اينكه سرنوشت در همين يك  قدمي اوست.

حس ميكند كسي دوستش ندارد غافل از اينكه خدايش لحظه اي او را به حال خويش رها نميكند.

دلم باران ، دلم دريا، دلم ارامش ساحل، نشستن روي ماسه، كمي بازي ، دويدن.

دلم پرواز روي تن سرد امواج مي خواهد.

دلم كوه ، دلم صخره ، دلم كفش وكلاه و كوله ي كوهنوردي

دلم بوي خوش بابونه مي خواهد.

دلم لبخند، دلم آرامش

دلم يك سيب مي خواهد.

كمي صبر و كمي عمر و كمي ثروت

دلم ايوب ، دلم نوح ودلم قارون

دلم عشق و يقين يوسف نبي مي خواهد.

دلم عشق، دلم لطف

دلم حرف حساب مي خواهد.

دلم گرفته است... دلم عجيب گرفته است...

مثل حس يك بغض قديمي كه گاهي هست و گاهي نيست...

مثل قهر كردن پرنده با آسمان يعني نپريدن...

مثل خوردن يك چاي لب سوز لب دوز و بي حس شدن زبانت...!

مثل بخاري كه در اوج سرما براي گرم كردن دستانت از دهانت خارج مي كني...

مثل حس شاعرانه و عاشقانه ي راه رفتن زير باران آن هم با كوله باري ازتنهايي و يك چتر رنگارنگ بي رنگ سفيد...

مثل هوايي شدن بيد به هنگام وزش باد...

دلم گرفته است ، عجيب دلم گرفته است...

مثل مسافر كوچكي كه از قطار زندگي جا مانده است يعني مرگ او...

مثل نوشتن ، خط خطي كردن و پرتاب كاغذ درون سطل زباله...

مثل شعر خواندن ميان كساني كه هيچ از شعر و شاعري سرشان نمي شود....  

دلم گرفته است، عجيب...

مثل كتابي كه از امتحانات خرداد برمي گردد...

مثل آواز خواندن زير دوش آب گرم...

مثل كسي كه عاشق شده،عاشق آسمان...         

دلم گرفته است ، دلم عجيب گرفته است...

مثل شكستن، شكست يك آينه...

به خاطر باران

امروز ابتداي اتوباني ايستاده ام كه هميشه با هم و زير يك چتر از آن عبور مي كرديم و من دستم را در دستت مي گذاشتم و مدام شعر عاشقانه مي خواندم!

و چمان تو سرآغاز خوبي بود براي خواندن اين شعرها...!

با هم قدم مي زديم تا مي رسيديم به بيد مجنوني كه انگار باران براي او مي باريد...

من مي نشستم لب حوضچه اي كه بغل بيد بود؛ تو به درخت تكيه مي دادي و مي شدي تكيه گاه من...

آن روزها تنها بهانه مان باران بود و بس...

ولي امروز باران مي بارد و ديگر نه كوچه باغي هست و نه بيد مجنوني و نه حوضچه اي كه به رايگان عكسمان را چاپ كند...!

همه رفته اند و من مانده ام با اتوباني با اسم افكار(كوچه باغ سابق)

مي گويند وقتي باران مي باريده توي كوچه باغ آب جمع مي شده براي همين است كه...

گاهي اوقات بعضي كارها ، شايد به نظر كوچك بيايد. ولي به عمق و وسعت كار كه بنگري ميبيني چقدر بزرگ است.

”  يه دوستي هر چند وقت يه گروه از بچه هاي كم سن و سال را به رستورا ن دعوت ميكنه و بنا به درخواست اكثريت غذا سفارش ميده.

باورتون نميشه هميشه با دعاي اين بچه هاي پاك و معصوم حاجت ميگيره.  

البته انتخاب اين بچه ها رو اتفاقي انتخاب ميكنه مثلا اتفاقي به يه مدرسه تو يه منطقه زنگ ميزنه ميگه امشب ميخوام به 20 تا دانش آموز "پيتزا بدم" و مدرسه خودش اون دانش اموزا رو انتخاب ميكنه .

اين بزرگوار با هزينه خودش با سرويس اين عزيزان رو با يه سرپرست از سوي مدرسه  به رستوران ميبره و برميگردونه.

نميدوني چه لذتي داره ديدن برق چشاي اين بچه ها "

دهه كرامت بهترين زمان واسه اين كاراست. اگه دلشو داري ..... يا حق

با اعتقاد، اعتماد و اميد  زندگي كنيد.

اهالي روستايي تصميم گرفتند كه براي نزول باران دعا كنند.روزي كه تمام اهالي براي دعا در محل مقرر جمع شدند، فقط يك پسربچه با چتر آمده بود؛ اين يعني اعتقاد

وقتي كه يك كودك يك ساله را به بالا پرتاب مي كنيد، او مي خندد، زيرا يقين دارد كه شما اورا خواهيد گرفت ؛ اين يعني اعتماد

هر شب شما به رختخواب مي رويد، بدون اطمينان از اين كه روز بعد، زنده از خواب بيدار شويد، ولي هميشه براي روز بعد خود برنامه داريد؛ اين يعني اميد

                         ‹‹پيش از آن كه آخرين اذان را بگويند››

(( دلش مسجدي مي خواست ،با گنبدي فيروزه اي و مناره اي نه خيلي بلند و پيرمردي كه هر صبح و هرظهر وهرشب بربالاي آن الله اكبر بگويد.

دهه ي كرامت :از ميلاد با سعادت حضرت معصومه تا ميلاد فرخنده ي امام رضا (ع)

شناخت زواياي زندگي پيشوايان دين ، از ضروريات مكتب اسلام است .بي شناخت روشناي خورشيدهاي فروزانحيات ، فرداي بشر تاريك و بي افق خواهد بود . دهه ي كرامت ، كرامتي ست تا با پرتويي از آموزه هاي دين كه در رفتار و گفتار امام هشتم آشكار است ، آشنا شده و طريق زندگي خويش را بر اين مباني استوار نموده و روشناي هدايت را به وضوح در لحظه لحظه ي زندگيمان حس كنيم و طعم معنادار زندگي را در سايه ي نور ولايت تجربه نماييم .

باتشكر فراوان از همه دوستان و آشنايان و خيرين محترمي كه هرسال مرا در اين راه ياري مي كنند."همت تان پابرجا و انديشه تان سبز"

تنها پناهم پس از خدايي كه

دائم به او فكر ميكنم

عقاب انديشه ام است

اين پرنده ي تيز پر

گاهي به گونه اي بال مي گشايد و اوج مي گيرد

كه عرصه هستي برايش كوچك مي شود.

و گاه انقدر ارتفاع پروازش كوتاه است

كه بالهايش به زمين مي سايد.

همين فراز و نشيب ها ست كه                                                

قلم را بالا و پايين مي برد

و كاغذهاي سپيد را سياه پوش مي كند.

و من مي دانم كه پرواز پرنده ي ذهنم وابسته به توست "سايا"

اشك

اشك عصاره احساس انسان است كه

سرچشمه اش گاه اقيانوسي است به وسعت عالم

و زاينده اش بغض شكسته اي ست كه از

حجم درد فوران كرده است. 

دستم به تو كه نمي رسد، فقط حريف واژه ها مي شوم.

گاهي هوس ميكنم تمام كاغذهاي سفيد روي ميز را، از نام تو پركنم.....

تنگاتنگ هم، بي هيچ فاصله اي

از بس، كه خالي ام از تو

ازبس،كه تو را كم دارم

آخر مگر كاغذ هم مي شود.......؟